dair olanlar

Anlamakta güçlük çektiğim bazı şeyleri kendime sormanın faydası olmadığını bildiğim gibi,Faydası olmadığını bildiğim şeyleri anladığım zamanlar da oluyor.
Mesela bir bilgiyi hard diskten sildiğimizde,nasıl yok oluyor,hard disk bunu unutuyor mu,bu anlamadığım şeylerden biri.Ama her zaman yaptığımız ve yapmadığımız şeylerin tek sorumlusu biziz.Bizler dünya'da toplulukhalinde,birarada yaşıyor olabiliriz evet.Ama hepimiz Allah'ın gözünde tekiz.Bir gün gelecek,her koyun kendi bacağından asılacak.
Bazen sadece unuttuğumuz şeyleri hatırlamak yeterli olur bu hayat şeyi dünya denen yerde neden yaşadığımızı sorguladığımızda.Gönderiliş ve yaradılış sebebimizin sadece Allah'a ibadet etmek olduğunu unuttuğumuzda,dünyevişeyler öyle sarmalar ki etrafımızı,kendimizi Allahlaştırırız.Şüphesiz ki,bu yaptığımız en büyükyanlıştır.
Bugün şu kadar para kazandım,bu kadar arkadaşımla görüştüm ve o kadar eğlendim.Ve aşık oldum.
Bir soralım kendimize,kaç kere Allah'ı daha çok düşündük ve sevdik genelgeçer insanlardan?Ama ne kadar şükrettim? Ne kadar ibadet ettim? Ne kadar düşündüm bugün, kendim dışında Allah ve insanlıkiçin ne yaptım diye?
Kendi küçücük dünyamda ne kadar insan kırdım ve incittim? Hayat denen şey bize verilen en büyük lütuftur.Bu esnada ne kadar yararlı oldum?
Bunları hepimiz biliyoruz,zihnimizin bir köşesinde karalı.Yeri geldiğinde hatırlıyor ve an ola ki tekrarunutuyoruz.
Hepimiz günahkarız.Kimimiz bu günahlardan zevk bile alıyoruz.Bile bile yapıyoruz bunu.
Hepimiz birbirimizi yargılıyoruz.Ama yargı günü geldiğinde ne yapacağımızı,ne kadar temiz olacağımızı ne kadar düşünüyoruz?
İnsanlar türlü türlü hatalar yapabilirler.Bir hata yapmaları onları her konuda hata yaptıkları ve o şekildeyargılamamız gerektiği anlamına gelmez.
İnsanların hatalarını,kusurlarını ne kadar yüzlerine vurmazsak,o kadar yüceyizdir.
Ayrıca bize göre hata olan bir şey yada olayın gerçekten bir hata olduğu doğrusuna da nereden kapıldık?
Biz kimiz?
Ne gibi bir yüceliğimiz var ki şu milyarlarca insan içinde,kendince belkidoğru olan birşeyi hata olarak yüzüne vurup ona karşı tavır alabiliriz?
Bunun tek sebebi,ufacık beyinlerimiz,ufacık dünyamız içinde kendimizi Allahlaştırmamız.
Hem biz,hepimiz ne kadar doğruyuz ki?
İncil Mat 7:3 Sen neden kardeşinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki merteği farketmezsin? der.
Bir nefes alışı kadar yakın olan ölümden sonra ne olacağını bilmediğimiz gibi,hiçbir insanı haketse veya etmesedahi kendimizce yargılayamayız.Sadece onları uzak tutabiliriz.Ve bu bizim hakkımızdır.
Ama temiz olduğumuz müddetçe!
Sen ondan temizsen,onun sana bir şekilde zarar verdiğini düşünüyorsan,çıkarırsıno insanı hayatından olur biter.Üzülür,üzülürsün bu bizlere verilmiş vicdan özgürlüğüne dayanarak yapacağımızçıkarımın bir parçası olup,yanımıza kalır.
Kendimiz ne kadar doğruysak,o kadar çok yanlış görürüz etrafımızda.Ben doğruyum demiyorum zira bana göre yanlışolan şeyleri yeri,zamanı geldiğinde bir şekilde anlatıyorum karşımdakine.
Yargılamıyorum,tavır almıyorum,küsmüyorum.
Mat 23:24 Ey kör kılavuzlar! Küçük sineği süzer ayırır, ama deveyi yutarsınız! der İsa Peygamber.
Biz kendimizi,düşüncelerimizi,yaptıklarımızı bir gözden geçirelim.Ne kadar doğruyuz önce buna karar verelim.Daha sonra arkadaş dediğimiz insanların hatalarına,yanlışlarına bakalım ve onları uyaralım.
Günahkarlığımız ve zinakarlığımızdan sıyrıldığımız gün,
Onlara da hak vereceğiz..